ön izleme

• böyle olmasını istemezdim.
• öyle,ama bi yerden başlaman gerekiyordu.
• peki ama neden bu kadar uzağım artık kendime?evet,tabii ki bunu kendime sormalıyım.sen sadece klişelerini sıralayabilirsin.ve ben olmadan hissettiklerimi tam anlamıyla anlayamazsın.eksik anlaman da beni üzer.çünkü beklentiler yığdım sana,karşılayamıyorsun.üzülüyoruz sonra.üzülmemize gerek yok.
• otobüs geldi,daha az konuşmamız gerek.
• binmek istemiyorum,düşerim.
• binmen gerek,gitmen...
• hoşça kal.
• neden burdayım diye sormayı seviyorsun.binmeyedebilirdin.birbirlerine amaçsızca bakan insanlar...ezberledikleri hareketleri yineliyorlar.ne yaptıklarını,kollarını hangi açıyla havaya kaldırdıkları,sağ ayağının mı yoksa sol ayağının mı yükü daha fazla üstlendiği umurlarında değil.neden ilgilensinler bunlarla?çıkar yok bu olayda.her gün aynı bina,her gün aynı ev,aynı yüz,aynı tabak,aynı araba,aynı otobüs,aynı reklam panosu,aynı apartman kapısı,aynı asansör,aynı ayna,aynı yüz.aynı yüz.aynı yüz..eğer biri değişirse düzen değişir,mutsuzluk hakim olur değil mi? peki şimdi mutlu muyum*? diye neden kendilerine sormuyor insanlar.geleceğe yüklenmek ne kadar saçma...bugün dünün geleceğidir diye bi söz vardı,madem öyle,gelecek çok güzel olamıyor dünden.öyleyse şimdi mutlu mu olmalıyım?belki de evet.peki mutlu olmak istiyor muyum?mutlu olursam onlardan biri olmam.oysa ben onlardan biri olmayı,asık suratlı dolaşmayı seviyorum.ne kadar ''benden sizden biri yaratmayı nasıl başardınız,yaşamak istemem artık aranızda'' krizleri gelse de ara sıra,eğer sizden biri olmazsam beni dışlarsınız ve ayrık otları mutsuzdurlar.otun ruhiyesi mi olur?olursa anlar mısın?beni anlaman ne kadar imkansızsa o da o kadar imkansız aslında. titreyişlerinden ya da güneşe dönüşünden bi anlam çıkartıyor insanlar. benim titreyişlerim ya da güneşten kaçışım bi anlam ifade etmiyor oysa kimse için.bana, durup da ''sen öyle istediğin için böyle oluyor,bunun farkında olman gerek'' deme. istemiyorum,bi şey deme. bu söylediğin üste geçme,düzgün laf etme çabasından.yardım etmek istemiyorsun.umrunda olan tek şey sensin.''hayat,takmayacaksın.olacak olan olur.geçmiş olsun onlara...''dedi yanıma gelip.bu da aynı şey.
• annemi seviyorum* dedi.çok seviyor beni,dedi. öyle sevgili falan yalan,hiç kimse çıkarsız sevemiyor birbirini* dedi. kardeş mesela,bazen uzak da hissetsen,özel biri* dedi. onun gibi hissedemediğim için üzüldüm kendime.ne kadar zavallıyım yahu* dedim.onaysa,birilerine bağlı,sevdiklerinden koptuğu zaman dağılacak,zavallı birine bakar gibi baktım.kimdi asıl zavallı olan?biliyorum cevabı,sen sus.
• ''sen nasıl bi insansın?''dedi diğeri.dün seninle tartışmıştık,oysa şu an yanımdasın,kimse yok,bi tek sen varsın. dedi.çaresizdi. yarın nefretimi kusabilirdim,ama bugün başka biri olmam gerekiyordu.yeterince iyi oynayabilir miyim?tabii:)oynadım da.ve iyi olmayı deneyince oldum,nefret yok oldu.
• ayrıntılara taptığımı iddia edebilirdim.şu an ayrıntılarla ilgilenmediğimi,sadece eğlendiğimi fark ettim.çabuk bunalan biri ayrıntıları sevemezdi,bunu yeni fark ediyor olmam çok kötü.
• geldik mi? hmm,evet.çok ıslanmışım. bu defa kimse şemsiye vermeyecek.verirse de başkasına vermem artık.iliklerime kadar hissetttim bu defa soğuğu.bi kaç çift gördüm,sarılan.bedenlerin sürtüşmesinden doğan enerjiyi hissettim.sürtünme olmadan da ısı olur muydu?gülümsedim.''ruhsuz musun?mutlular.''dedim. bi başkasının bedenine değmek nasıl mutlu edebiliyor?diye düşündüm.ısındıkları için mi mutlular,yoksa sarıldıkları için mi? ısınmak mı istiyorsun şu an,yoksa kıskandın mı?sarılmak mı istiyorsun birine?hmm.düşünmem gerekiyor.beni hep köşeye sıkıştırıyorsun.bu kadar zorlama.evet,şu an üşüdüğüm için ısınmak isterdim.oysa buna ihtiyacım kalmadığında,böyle bi şeyi aramazdım.ve ısınmak için tek yol birine sarılmak değildir.birine sarılmadan da ısınabilirsin.ama ilgi bekliyorsan,orası başka. neden kendine itiraf edemediğin şeyler var? neden acizlik olarak tanımlıyorsun bu tip şeyleri?içinde nasıl bir varlık var da güzel şeyleri böyle itebiliyor?içinde ne büyüttün bunca zaman?tanıdık geliyor mu yüzün?
• ''ben gidiyorum'' demeden gittin.sordum sonra,nerdesin* diye.cevap vermedin.iri iri gözlerinle,suratıma bakardın ve sonra ''gülümse''derdin.gülümsemen beni mutlu ediyor...  mutlu olmak için gülümsememi kullanıyormuşsun,oysa ben,beni mutlu etmek istediğini düşünmüştüm. bana inanmıyorum o zaman.