

yağmurlu günlerde ''the time they're a changin'''i dinleyip, kendimi kibritçi kız yerine koyup,sokakta elimde mızıkamla hayal ediyorum... hafiften üşüyorum,elime kahvemi alıp oturuyorum... romantik bi film izleyip battaniyeme sarılmayı düşünürken,
yağmur damlalarının odamın camına çarpışından çıkan ses, mızıka ve bob dylan...daha çekici geliyor..:)
ardından norah jones'ın o puf sesi...''all the raindrops seem to play a sweet refrain.'' :)



huzur böyle birşeymiş...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder