şu depresyonda olan kuşum vardı ya.
o bugün öldü.
ayaklarını sıka sıka,kanatlarını çırpa çırpa,kusa kusa,can çekişe çekişe,kafasını geriye ata ata,son bi umut kafasını kaldırmaya çalışa çalışa...
o kareler gözümün önünden gitmezken ben kankimin doğum gününde surat asamam. şimdi kuşuma böyle böyle oldu desem sallamazlar ki...anlamalarını beklemiyorum ama daha dün elimle oynayıp öpen kuş bugün nasıl böyle oluyor anlamıyorum...
pof...
neyse...
24 Kasım 2009 Salı
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
fahişe
şarkıyı çok severim,ama bu yeni klibi hiç sevmedim..
çok basit,özensiz,anlamı dürten bir şey çıkmamış ortaya...
bi sarışın kız,boş bi odada şarkı söyleyen adam, e hadi temaya uysun diye şarkı sonuna eklenmiş 3-5saniyelik bi deniz kenarında dolanış falan...
''sevdim seni,ama bi şekilde, hüzün var diye gözlerinde..'' derken teoman, kızın saçlarını elleriyle kenara itecek ve kızın gerçekten hüzünlü gözleri gösterilecek, ''hep kaçarken tek kişilik dünyayı ben artık nasıl severim?'' derken,kızın ayaklarından yukarıya,gölgesiyle orantılı bi çekim yapılacak, kız uzaklaştıkça,teo'da büyüyecek; derken kız arkasını dönüp,teo'ya hüzünlü bi gülücük atıp kendini suya atacak* gibi bir şey hayal ediyordum.
karşılaştığım şeyse, ucuza gelsin diye güzelim şarkıyı berbat eden ucuz bir şeydi.böyle olacağına,hiç olmasaymış...
neyse,ben kendi zihnimdeki kliple idare edeyim:p
6 yorum:
aaaaa cook üzülüdmmm =( gercekten yazik neden depresyondaydi ki =((((
Çok üzüldüm nasıl can çektiğini okuyunca,yazık ona ya...
kısa süre önce karısı ölmüştü...
o yüzden boynu bükük duruyordu,depresyonda herhalde diyordum.yalnız kalamıyorlar demek ki...
Gecenin bitmesini beklerim usulca.Güneş yüzünü gösterir.Yıldızlar gözden yiter.Gökyüzü umutla doldurur göklerin içini, bense dokunurum.”Yıldızlar dökülmüş” derim.Cadde boylu boyunca yürüyüşüme eşlik eder.Dururum.Durur ve bakarım.Durur ve izlerim.
Bir şey değişmez.Sahildeki banklar belki yer değiştirir ve yoldan geçen hiçbir insan duraksayıp da fark etmez beni.
Ve akıp giden hiçbir ayrıntı bu gerçeğin merkezinde evrilmezdi…
Ve sorulan hiçbir soru obsesif bir ayrıntı olup gözden yitmezdi…
Biliyordum.Gideceğim hiçbir sokak lambası, beni gördükten sonra sönmeyecekti.
Aslolan hiçbir gecenin öyküsü değil.Söylediklerim hiçbir gerçeğin varisi değil.
Sözlerin bütünleşip bir cümle olmayı arzulamıyorlar ve geçmişin bugün geleceğin penceresine yağmur taneleri gibi ürkekçe dokunmuyor.
Yağmur devam eder ve sen ıslanırsın.Şemsiyen yoktur.Oysa dışarı çıkarken gürültüyü hissedebiliyordun.
Oysa ilk adımdan çok önce yıldırımları görmüştün.
Sen yürürsün ve su birikintileri çamura dönüşür.Sen yürürsün, toprak konuşur.Sen yürürsün ve devam ediyordur yağmur.Sen yürürsün ağladıkça gökyüzü.Bilirsin, o da senin gibi duygularını saklıyordur.
Sen yürürsün ve insanların yüzleri görünmez.Hiçbirinin gözleri seni andırmıyordur.Sen yürürsün ve sana benzeyen birisi yoldan geçmez.Hiçbiri hayata senin gibi bakmıyordur.
"Bulutlardır yağmuru getiren
Ve hüznün bulut oldu"
"Gözyaşına dök yağmuru
Düş uçacak bahara doğru"
Hüzün kovan Kuşu'na inanıyorum ben.Senin kadar çok üstelik.:)
Başınız sağolsun :(
sağolun:/
Yorum Gönder